Pieter Eijgenraam, geboren 08-09-1920 te Veur, overleden 10-05-1940. zoon van Hendrik Eijgenraam en Elisabeth Wegner. Grootouders Pieter Eijgenraam ( Vlaardingen) en Neeltje Nouwt.
Voor Pieter duurde de oorlog minder dan een dag. Hij was gelegerd in het landgoed Meer en Bos te Loosduinen voor de verdediging van hulpvliegveld Ockenburg. Voor de Duitsers was dit een belangrijk doelwit, het was de bedoeling om na de verovering van het vliegveld, vandaar via de Laan van Meerdervoort op te rukken richting het centrum van Den Haag om daar koningin Wilhelmina en haaar kabinet gevangen te nemen, deze opzet is mislukt.
Pieter diende als dienstplichtig soldaat bij het Regiment Grenadiers. Sneuvelde op 10 mei tijdens patrouille bij de Wijndaelerhoeve een boerderij aan de Kjikduinseweg grenzend aan het vliegveld in het duingebied. Pieter Eijgenraam kreeg bij de heuvelrug de opdracht een sprong naar voren te maken. Hoewel hij door twee heuvelruggen gedekt was, sneuvelde hij toch. (www.vliegveld-ockenburg.net)
Tijdens het opdringen verrichtten korporaal Stoppelenburg en grenadier Eijgenraam uitstekend werk door als patrouille vooruit te gaan.
Eijgenraam sneuvelde even later, Stoppelenburg ging alleen verder. We naderden een kleine heuvelrug dichtbij een vijandelijke stelling.Toen ik over de rug keek werd dat onmiddelijk beantwoord met een vuurstoot op mijn helm
(De slag om de Residentie, E.H.Brongers)
Pieter ligt begraven op het Militair Erehof op de Algemene Begraafplaats aan de Kerkhoflaan te 's-Gravenhage.
Dingeman Eigenraam, geboren 07-02-1922 te Vlaardingen, ovl 12-07 2017, zoon van Koenraad Eigenraam en Johanna Drop geh met Trijntje Visser op 29-06-1949.
Het verhaal van Dingeman Eigenraam over zijn verblijf in oa het concentratiekamp ''Büchenwald, Ravensbrück en Dachau”.
De heer Dingeman Eigenraam werkte bij aanvang van de bezetting in de tuinderij van zijn vader in Vlaardingen. Met zijn jongere broer pleegde hij diverse keren sabotage, onder andere door kabels door te snijden die Duitse kanonnen en zoeklichten verbonden. Op zoek naar een wapen meldde hij zich aan bij de Geuzen en werd daar als lid geregistreerd. Toen de Geuzen werden opgepakt, werd ook Eigenraam al snel gearresteerd. Na een verblijf op het politiebureau in Vlaardingen en in de gevangenis in Scheveningen werd hij in april 1941 op transport gesteld naar Büchenwald en ondergebracht in blok 14. In Büchenwald werkte hij in de Gärtnerei. Het was er destijds nog niet zo slecht. In maart 1942 werd hij overgeplaatst naar Ravensbrück, alwaar hij barakken bouwde. Daar verslechterde zijn eigen toestand door het zware werk, het gebrek aan eten en de slechte hygiënische omstandigheden. Op het laatst woog hij 45 kg. Hij werd als Muselmann op transport gesteld naar Dachau. Daar werd hij de eerste periode ondergebracht in een invalidenbarak. Hij hoefde er niet te werken en kreeg beter te eten. Na twee maanden bleek hij tyfus te hebben en werd hij opgenomen in het hospitaal. Na zijn herstel werd hij in een gewone barak ondergebracht en in een arbeidscommando geplaatst. Zij taak was de zorg voor bloemperken. Een jaar later kreeg hij roodvonk en werd h wederom opgenomen in het hospitaal. Na zes weken was hij hersteld en werd hij in het commando van de keukendienst geplaatst. Hierdoor had hij meer dan genoeg te eten en herwon hij zijn vroegere gewicht. Na de bevrijding van het kamp door de Amerikanen op 28 april 1945 werkte hij in München voor de Amerikaanse troepen. Zes weken later reisde hij terug naar Nederland. Na een jaar te hebben gewerkt als bewaker van een kamp voor NSB ers ging hij weer als tuinder aan de slag. Eigenraam zegt van zijn oorlogsherinneringen weinig last te hebben gehad.
http://getuigenverhalen.nl/nl/search/=dingeman
http://getuigenverhalen.nl/interview/interview-09-dingeman-eijgenraam
Johannes Abraham Eijgenraam , geboren 10-07-1927 te Delft, ovl 06-02-45 te Rees , Duitsland. Begraven in eerste instantie in massagraf, nu op het Stoffeln Friedhof. Zoon van Abraham Alexander Eijgenraam en Maria Adriana Overvoorde.
Johannes Abraham is door de Duitsers op transport gesteld om dwangarbeid te verrichten in Duitsland. Hij is nooit meer teruggekomen. Hij overleed er op 17 jarige leeftijd .Het is niet bekend wat de oorzaak van overlijden is geweest maar Jan in eerste instantie in een massagraf begraven, geeft te denken .
Zijn broer Cor was de bewaking onderweg naar Duitsland te slim af , hij slaagde erin om op een geschikt moment uit de trein te springen. Een boerengezin uit de omgeving heeft hem geholpen om veilig naar huis te komen
Thuis in Den Hoorn werd de familie op 20 – 21 juli 1942 in het holst van de nacht getroffen door een bombardement op de Kogelgieterij waar het tuinbouwbedrijf in de onmiddelijke omgeving op de Hoornse kade gevestigd was. 6000 van de ca 6700 glazen ramen sneuvelden bij die gelegenheid. Ook bij de buren, de familie Nowee was veel schade
Gelukkig was er veel hulp uit de omgeving om glas te rapen om de teelt onder het platglas te redden.
Abraham Eijgenraam, geb 14 februari 1918. overleden 17 maart !943, te Auschwitz- Birkenau, Zoon van Frans Eijgenraam en Elisabeth Eijgenraam.
Tijdens de eerste 5 oorlogsdagen is Bram net zoals zijn achterneef Pieter Eigenraam ingedeeld bij de strijd rond het vliegveld Ockenburg. Waar Pieter het strijdtoneel vanuit de richting van Den Haag benaderde , daar kwam Bram vanuit Monster naar de bossen van Ockenburgh.
Helaas moest ons land zich uiteindelijk na het bombardement van Rotterdam overgeven en keerde Bram terug naar de tuinderij in Maasland.
Uiteraard was Bram heel teleurgesteld in de afloop van de strijd en ge tijd werd hij overgehaald om verzetswerk te gaan doen in de Geuzengroep van Maassluis, in het begin was het vrij argeloos en eigenlijk onvoorzichtig maar later zijn er belangrijke resultaten bereikt.
Maar toen was het voor Bram te laat, hij werd op z,n verjaardag 14 februari 1941 thuis opgepakt door de Duitsers en overgebracht naar de strafgevangenis in Scheveningen.
Bij het proces wat na 10 dagen volgde zijn 18 Geuzen en 3 leiders van de Februaristaking ter dood veroordeeld en vervolgens gefusilleerd.
Bram werd de 8e april , samen met 155 andere verzetsmensen op transport gesteld naar concentratiekamp Büchenwald.
Bram had heel grote moeite met het onmenseliijke regime in dit kamp en keerde meer en meer in zichzelf, na een verblijf van ca 1 jaar ging hij opnieuw op transport nu naar Ravensbrück waar hij in een bouwcommando werd geplaatst.
In het najaar ging Bram voor het laatst op transport, nu naar Auschwitz-Birkenau, wat zoals bekend een echt massa vernietigingskamp was . Brams laatste brief van jan 1943 was nog enigszins positief, maar het was het begin van een periode van grote onzekerheid tot in het voorjaar van 1943 het bericht van Bram,s overlijden door de politie van Maasland werd overgebracht.
Bram,s naam staat vermeld op het oorlogsmonument van Maasland.